درک نقدینگی در بازارهای مالی

نقدینگی مفهومی بنیادی در امور مالی است که نشان می‌دهد یک دارایی تا چه حد به راحتی و بدون تاثیر بر قیمت آن، در بازار قابل خرید و فروش است. این مفهوم، معیاری برای سرعت و هزینه تبدیل دارایی به وجه نقد به شمار می‌رود. در این صفحه شما با فیلم های آموزشی با نقدینگی آشنا خواهید شد.

تعریف نقدینگی

نقدینگی به سهولت تبدیل دارایی‌ها، چه مالی (مانند سهام) و چه واقعی (مانند املاک و مستغلات)، به وجه نقد اشاره دارد. یک دارایی در صورتی کاملاً نقدینگی دارد که بتوان آن را بلافاصله و با ارزش واقعی‌اش فروخت. در دنیای واقعی، بازارهای کاملاً نقدینگی بالا نادر هستند و نقدینگی در دارایی‌ها و بازارهای مختلف، متفاوت است.

سنجش نقدینگی

نقدینگی را می‌توان با استفاده از معیارهای مختلفی ارزیابی کرد:

1. حجم معاملات: حجم معاملات بالا نشان‌دهنده نقدینگی بیشتر است، زیرا خرید و فروش فعال را نشان می‌دهد.
2. اختلاف قیمت خرید و فروش (اسپرد): اسپرد کم، نشان‌دهنده نقدینگی بالا است، به این معنی که اختلاف قیمت بین پیشنهاد خریداران و قیمت درخواستی فروشندگان کم است.
3. عمق بازار: این به حجم سفارشات خرید و فروش در سطوح قیمتی مختلف اشاره دارد. بازارهای عمیق‌تر، نقدینگی بالاتری دارند.
4. هزینه معاملات: هزینه‌های پایین‌تر با نقدینگی بالاتر مرتبط است.

انواع نقدینگی

1. نقدینگی بازار: سهولت معامله یک دارایی در بازار بدون تأثیر بر قیمت آن است. سهام با حجم معاملات بالا، معمولاً نقدینگی بازار بالایی را نشان می‌دهد.
2. نقدینگی دارایی: سهولت تبدیل یک دارایی خاص به وجه نقد است. پول نقد و اوراق قرضه دولتی بسیار نقدینگی دارند، در حالی که املاک و مستغلات و اقلام کلکسیونی نقدینگی کمتری دارند.
3. نقدینگی تامین مالی: این به توانایی یک شرکت برای برآورده کردن تعهدات کوتاه‌مدت اشاره دارد و برای حفظ ثبات عملیاتی شرکت حیاتی است.
4. نقدینگی معاملات: سهولت خرید یا فروش یک اوراق بهادار در بازار ثانویه که ارتباط نزدیکی با نقدینگی بازار دارد.

وبینارهای تکمیلی و نقدینگی